تیغی که می‌شکند، جدی که قدم به قدم با ماست و طنابی که دور گردنمان می‌پیچد. اتزیوی پیر در میان یک ارتش، عقابی زیر پای مرگ و اتزیوی پیر این‌بار در میان شورش. صحنه‌آرایی یک قتل، خیزی به سوی مرگ و یک چهره که به اجبار پیدا می‌شود. اتزیو این‌جاست تا در تریلر یوبیسافت عقل و قلب ما را با هم ببرد.
و طوری هم ببرد که ما از خودمان بپرسیم و به دیگری جواب دهیم که این بازی دیگر آخرش است. این بازی یکی از بهترین‌ها خواهد بود، تا ابد قاب خواهد شد و در گوشه‌ای به عنوان یکی از خدایان کهن کیفیت و ابهت به دیوار نقش خواهد ماند. این تریلر از این بازی این‌جاست تا ما هم با شکستن تیغ‌ها بشکنیم و با دریدن تن‌ها، بدریم.
یک صحنه ۳ دقیقه و ۴ ثانیه‌ای، تریلر Assassin’s Creed: Revelations در E3 2011 با موسیقی Iron از Woodkid ما را به شیوه‌ای به دام انداخت که ما هنوز هم به دنبال یافتن کلید برای باز کردن غل و زنجیری هستیم که در عالم ماده تعریف نشده‌اند. پیشنهاد می‌کنیم قبل از مطالعه ادامه مقاله این تریلر را در زیر تماشا کنید.
نیازی به توضیح اضافه نیست. تریلر را دو بار ببینید!یوبیسافت چطور این کار را کرد؟ شاید بهتر است بگوییم که یوبیسافت چطور این کار را می‌کند، چون به خوبی می‌دانیم که باید در هر یک از تریلرهای جدید این شرکت به تماشای وعده‌هایی سحرآمیر بنشینیم که با کلام بیان نمی‌شوند اما چنان بر قلب می‌نشینند که ماه‌ها بعد، عدم وجودشان در بازی کمرمان را می‌شکند.
حداقل به خوبی می‌دانیم این جادوی انحصاری یوبیسافت نیست که مانند گرالت در یک دژ تاریخی آموزش داده شود. حداقل اگر این‌طور هم باشد، شرکت‌های زیادی در نقش ویچرها چنین آزمایشاتی را پشت سر گذاشته‌اند.
شاید هم این‌ها همه حیله انسان‌هایی خبره هستند تا حیله انسان‌های دیگری را بپوشانند و یا بیشتر نمایش دهند. گروه اول از انسان‌ها با ساخت یک تریلر، یک دنیای بی‌نظیر را روبه‌روی چشم‌ها روی مغز شکل می‌دهند و گروه دوم انسان‌ها یا یک افتضاح تاریخی به نام بازی ویدیویی را پشت وعده‌های دروغین چال خواهند کرد و یا حقیقتی جایگزین از جهان برتر را به آن‌ها هدیه خواهد داد.
به هر حال جواب هر چه که باشد، چه تریلرها برای فریب مخاطبان و چه برای نمایش حقایقی انکارناپذیر از بازی‌ها، بارها و بارها تولید خواهند شد و ظاهراً تا زمانی که ترفند تبلیغاتی بهتری پا به عرصه نگذارد، آن‌ها وظایف دوگانه خود را حفظ خواهند کرد.
تریلرها ریاکارانی دورو هستند که انسان‌هایی ریاکارتر، دوروتر، و البته حرفه‌ای پشت آن‌ها قایم شده‌اند. اما این انسان‌ها چگونه وعده یک دنیای بهتر در یک بازی ویدیویی را چه به دروغ و چه به حقیقت به شما می‌فروشند؟ جواب همین‌جا در چند خط آینده با مشتی از تریلرهای خوب آرمیده و یا حداقل ما فکر می‌کنیم که این‌طور است! یک تریلر جذاب چه ویژگی‌ای دارد و چطور شما را فریب می‌دهد؛ با ما همراه می‌شوید؟
وقتی همه چیز را اشتباه می‌فهمید!وقتی سازندگان می‌خواهند شروع به ساخت تریلر کنند، اول از همه به خوبی درک کرده‌اند که تریلر چیست. بنابراین اگر چیزی به نام تریلر را تماشا می‌کنید اما هیچ قسمتی از آن شما را جذب نمی‌کند، اغلب از سه حالت خارج نیست: یا در حال تماشای یک فاجعه بشری در زمینه ساخت تریلر هستید، یا سلیقه شما ۱۸۰ درجه با ژانر بازی و ویژگی‌های اصلی آن متفاوت است و یا این که در حال تماشای یک تریلر نیستید و ویدیوی اشتباه را باز کرده‌اید!
منظور از تیزر، یک ویدیو است که به صورت همزمان برای معرفی بازی به مخاطبان عادی و حرفه‌ای (گاهاً سازندگان بازی‌های ویدیویی)، بازاریابی و نمایش کار گروه تا به یک نقطه یا از آن پس سناریونویسی، تولید و با توجه به اهداف استودیو سازنده، بر یک بستر برای عده‌ای به نمایش در می‌آید.
از اولین تریلرهایی که دید جهان را نسبت به بازی‌های ویدیویی و بازاریابی آن‌ها تغییر داد. اکنون که ما درباره تریلرهای ۳ دقیقه‌ای و کمتر سخن می‌گوییم، کوجیما دو دهه قبل هم مشغول به ساخت تریلرهای سینمایی طولانی بوده است.تریلر اساساً چیزی نیست که ساخت آن همیشه به عهده شرکت بازی‌سازی باشد. معمولاً ناشران نام‌دار اگر روی عنوان مطرح و پرخرجی سرمایه‌گذاری کرده باشند، وظیفه ساخت تریلر را به استودیوهای به‌خصوصی می‌سپارند که تخصص آن‌ها فقط و فقط در همین زمینه است.
آیا آن‌ها نیز مجرمانی خطرناک هستند که به شیوه‌ای نوین دست به سرقت و بزهکاری می‌زنند؟
خیر. آن‌ها نمی‌توانند جیب شما را بزنند، قادر به دزدیدن اطلاعات شخصی شما نیستند و اگر در یک مکان خلوت گیر آن‌ها بیفتید، با یک چماق و چاقو هم به سراغ شما نخواهند آمد. این استودیوها و یا حتی هر بخشی از استودیو که روی تریلرها مشغول به کار می‌شوند، سارق منطق و تجربه شما هستند.
سارق این منطق که یک تریلر ۳ دقیقه‌ای شاید نتواند دید درستی از یک بازی ۳۰ ساعته ارائه دهد و این تجربه که پیش‌تر هزاران بار با تریلرهای مختلف فریب خورده‌اید.
نه! این هم دید درستی از تریلرها نیست. فرض کنید تریلر ماندگار Red Dead Redemption 2 ساخته نمی‌شد؛ تیم عظیم‌الجثه پشت بازی چطور می‌توانست کیفیت انکارناپذیر بازی را تبلیغ کند؟
مقالات مرتبط:تاثیر شگفت انگیز زاویه دید در بازی ها؛ از Resident Evil تا God of War
بنابراین حتی اگر کسانی که روی تریلرهای اغوا کننده کار می‌کنند، مجرمانی خبیث باشند، ما هم شرکای جرم آن‌ها محسوب می‌شویم. ذهن‌های ما آماده هستند که برای اتفاقات استثنائی به هر شکلی هیجان‌زده شوند.
گاهی این اتفاقات رخ می‌دهند و ما با یک تریلر و سپس عرضه یک بازی خوب روبه‌رو می‌شویم و گاهی هم خیر؛ یک تریلر بی‌نظیر و سپس عرضه یک بازی ناامید کننده که با مشتی به بزرگی دروغ‌هایی که در آن تریلر دیدیم، به صورتمان کوبیده می‌شود.
این ذات تریلرهاست و شما نباید یک طرفه به قضیه خیره شوید. بنابراین دعوت می‌کنیم پس از تماشای تریلر Red Dead Redemption 2 در زیر، به سراغ قسمت بعدی مقاله بروید.
گاهی اوقات بازی سازندگان و سابقه خود آن‌ها به اندازه‌ای خوب است که اگر آن‌ها کمپین بازاریابی ضعیفی هم راه بیندازند، درآمدشان از حد خارج می‌شود. حدس بزنید اگر کمپین تبلیغاتی مناسبی داشته باشند چه اتفاقی رخ می‌دهد.وقتی باز هم همه چیز را اشتباه می‌فهمید!وقتی یک تریلر در صورت ما می‌کوبد، سرانجام به این سوال می‌رسیم که چگونه آن‌ها می‌توانند طی یک مدت کوتاه، ما را طی یک مدت طولانی درگیر عرضه بازی کنند و حتی پس از عرضه نیز به عنوان یک جزء مجزا، احترام خود را حفظ کنند؟
درک لو (Derek Lieu) یکی از افراد حرفه‌ای در زمینه ساخت تریلرها تلقی می‌شود که تا به حال روی ساخت تریلرهای زیادی از جمله Half-Life: Alyx، Pyshconauts 2، Firewatch، Dead Cells، Katana Zero و … فعالیت کرده است.
او مدتی پیش در کنفرانس توسعه‌دهندگان بازی‌های ویدیویی به بیان نکاتی درباره نحوه ارائه یک تریلر پرداخت که نمودار مورد استفاده او در زیر قابل مشاهده است.منبع : gamefa
